De vakbond; oude lui die actievoeren met gele hesjes en fluitjes? Juist niet! De vakbond heeft veel te bieden voor jonge mensen zoals jij en ik. drie oud-voorzitters van FNV Jong over de noodzaak van de vakbond voor jongeren!

Lees verder; klik hier…

Het nieuwste lid, Pourya (19), is geboren in een asielzoekerscentrum in Winterswijk en woont in Deventer. Pourya werkt momenteel als stagiair bij de rechtbank in Arnhem.

Waarom ben je lid geworden?

“Eigenlijk wou ik al langer lid worden – ik weet niet waarom het even heeft geduurd voordat ik echt de knoop doorhakte. Dat deed ik toen ik me opeens realiseerd dat het 2017 was en ik dacht: nu ga ik het doen. Met al dat tumult in de wereld, al dat extreemrechtse… het is tijd dat het Nederlandse multiculturele verhaal goed wordt verteld. Een raadslid hier in Deventer was altijd al een soort van mentor voor me op school – toen wist ik nog niet dat hij van de PvdA was! Nadat ik lid werd heb ik gelijk contact met hem opgenomen.”

Wat zou je zelf graag doen?

“Ik zou graag willen helpen om onze idealen weer populair te maken onder jongeren. Ze volgen wel wat in de wereld speelt, maar het is allemaal zo negatief. Ik zou trots zijn als ik de idealen van de JS en de PvdA verder zou kunnen dragen. Mijn ouders zijn afkomstig uit Iran en waren politieke vluchtelingen. Misschien dat ik daarin iets kan betekenen – ik begrijp hoe moeilijk het is om naar een ander land te gaan. Dat wordt nog weleens vergeten; vluchtelingen laten meer achter – in familie, vrienden, alles eigenlijk – dan dat ze meenemen. Ik ben erg geïnteresseerd in politiek. Ik hoop nu de stap te maken om echt iets te gaan doen.”

Het is dan wel weekend, Sharon Dijksma (45) staat er gewoon weer, ‘met de poten in de modder’ zoals dat dan heet: meehelpen bij de scouting in Zwolle. “Een goede aftrap van de campagne hier in Overijssel!” Ze staat namelijk weer op de lijst voor de PvdA. Plek vier dit keer. Een stukje hoger dan toen ze in 1994 als JS-voorzitter voor het eerst op de kandidatenlijst van de PvdA terechtkwam. “We waren destijds als JS echt heel erg actief geweest in de discussie over het jongerenbeleid, en (onbedoeld) was ik als voorzitter daardoor aardig in beeld gekomen. De JS heeft toen voor een hoge plek op de lijst gestreden.” Zo was ze plots Tweede Kamerlid, toendertijd de jongste ooit. Ze herinnert zich nog hoe ze als groentje binnenkwam, in de fractiekamer van de PvdA: “Die was nog helemaal in theater-vorm, met het fractiebestuur op een podium. Terwijl bij de JS, daar was iedereen echt gelijk. Daar hebben we toen wel strijd om gemaakt, dat we in een kring gingen zitten zodat we allemaal gelijkwaardig waren.” De lessen van de JS is ze niet vergeten; “de oude actievoerder in mij is er nog steeds”. Niet alleen in haar werk maar ook thuis komt ze ze Jonge Socialisten nog regelmatig tegen: ze heeft nog veel vrienden uit die tijd en ook haar man kent ze van toen. Haar JS-tijd was “een fantastische tijd, zo ontzettend genoten. Het belangrijkste wat ik daar geleerd heb is dat je altijd jezelf moet blijven”.

“In Nederland gaat het eigenlijk hartstikke goed,” zegt Assunta (75) op een gezellige zaterdagmiddag in de Saroleastraat in Heerlen. “Ik kom zelf oorspronkelijk uit Italië. In Nederland gaat het echt beter, het gaat hier het beste. De buitenlanders die hier allemaal komen klagen te veel. Ik kijk ook Duitse televisie en veel Italiaanse televisie. In Italië slapen ze gewoon op straat en hebben ze het er veel slechter dan hier, maar ze komen binnen en klagen gelijk. Ze moeten daar vechten om het eten”.

Lees verder; klik hier…

Een maand geleden stonden ze nog op het Malieveld te demonstreren. Samen met zo’n drieduizend anderen, de landelijke pers en kopstukken en Kamerleden van een heel aantal politieke partijen. ‘We hadden zo’n vijftig man en een megafoon verwacht,’ vertelt organisator Wouter Booij. Een reconstructie van de organisatie van het Holland Against Hate-protest; een protest gedragen door JS’ers.

We zijn in een Haags café om het hele avontuur goed af te sluiten. Van de harde kern zijn Randy, Janneke, Elmar, Lieke, Stijn en Wouter erbij; Mikal en Anne konden vanavond helaas niet. Dat maakt voor de gespreksstof echter niet uit, want al snel vliegt de ene na de andere anekdote over tafel. Het standaardriedeltje dat Wouter veelvuldig voor de pers heeft moeten afdraaien hoeft vanavond niet afgestoken te worden.

Lees verder; klik hier…

Je zou een cynisch boek kunnen schrijven met de vraag of de PvdA 2025 nog haalt… maar dat doen we niet. Wij vroegen drie Jonge Socialisten naar hun ervaringen in andere landen met opkomende activistische en linkse bewegingen strijdend voor een progressieve toekomst.

Lees verder; klik hier…