De nieuwe zijderoute, een bezet Tibet en digitale massasurveillance, het zijn zomaar een paar termen die we associëren met een land waar we eigenlijk niet zoveel van weten. De geschiedenis, cultuur en toekomstplannen van China zijn, voor velen in het Westen, een blinde vlek. Op welke manieren probeert China invloed uit te oefenen op de rest van de wereld? En wat moet Europa doen, nu China steeds machtiger en invloedrijker lijkt te worden?

Lees verder; klik hier…

Met de Europese verkiezingen in zicht is het weer een hot topic: een Europees leger. Als we zouden gaan samenwerken en specialiseren scheelt dat geld en daarnaast kunnen we als klein land dan een vuist maken tegen machtsblokken zoals Rusland, China en, wellicht, de Verenigde Staten. Het zou de kers op de taart van de Europese integratie betekenen. Toch kunnen de plannen op veel weerstand rekenen binnen Defensie, de regering en onder veel burgers. Wat zijn de voor- en nadelen van een Europees leger? En hoe zou de PvdA zich kunnen opstellen in dit debat? Een politieke kwestie vanuit een militaire bril.

Lees verder; klik hier…

Naomi Woltring (34) – #9 bij de PvdA bij de Europese Verkiezingen dit jaar – zat tussen 2007 en 2008 als secretaris personeel en organisatie in het landelijk bestuur. We blikken samen met Naomi terug op haar tijd bij de JS en spreken haar over feminisme, neoliberalisme en Europa.

“Iedere JS-bestuurder probeert het wiel opnieuw uit te vinden. En dat is helemaal niet erg. Wij probeerden ons zoveel mogelijk op straat te laten zien: niet alleen kletsen, maar juist ook met de poten in de modder. Dat hebben we bij veel afdelingen tussen de oren gekregen. In ‘mijn tijd’ stuurde je als bestuurder een paar beroepskrachten, die vaak jaren ouder dan jij waren, aan. Dat was enorm leerzaam, maar zorgde ook voor de nodige ongemakkelijkheid.”

Lees verder; klik hier…

Bijna vijf jaar is Agnes Jongerius (58) nu Europarlementariër voor
de PvdA. de ‘Brusselse Bubbel’ lijkt soms ver weg te staan van het echte leven in haar geliefde woonplaats Utrecht. Toch raakte de voormalig vakbondsvoorzitter de afgelopen periode gesteld op haar functie. Een baan waarin ze onvermoeid strijdt voor baanzekerheid en eerlijke lonen. Klaar is Agnes in Brussel en Strasbourg nog niet: ook de komende vijf jaar wil ze verder in het Europees parlement. een mooie gelegenheid voor een goed gesprek vanuit de Brusselse wandelgangen.

Was het erg wennen om als vakbondsvrouw naar Brussel te vertrekken?
“Het was enorm wennen. De verhalen over de ‘Brusselse bubbel’ kloppen voor een deel. Je hoeft hier het gebouw eigenlijk niet uit. Je kan naar de kapper, je kleren laten stomen, er zijn bankbedrijven, restaurants, ga zo maar door. Dan lijkt het soms alsof dit de echte wereld is, maar dat is niet zo. Het Europees parlement is een vergaderplaats waar mensen uit – nu nog 28 en ik hoop dat het zo blijft – verschillende landen tot verstandige wet- en regelgeving komen. Het politieke spel wordt daarbij ook zeker gespeeld. Mensen aan boord krijgen was ik vanuit de FNV wel gewend. Maar de ware wereld ligt buiten. Daar moet men iets kunnen merken van wat we hier doen.”

Lees verder; klik hier…