Wilders I: neoliberaal afbraakbeleid in een nieuw, populistisch jasje

Achilles Koliakis

Het is alweer meer dan een jaar geleden sinds de overwinning van extreemrechts. Met beloftes van een sterkere welvaartsstaat, meer woningbouw en een veiliger Nederland won de PVV de verkiezingen. Hun oplossing voor deze complexe en systematische problemen? De zondebok van deze eeuw: de migrant. De aandacht van de politiek, de media en het volk is scherp gericht op iedereen die geen witte huid heeft en niet in het reactionaire culturele denkbeeld van de PVV past. Samen met een onervaren boerenpartij, een rommelige en twijfelachtige “last minute” NSC en de VVD wil Wilders het tij keren in Nederland. Een jaar later rolt alles alleen nog maar sneller de afgrond in. Wat speelt hier nu echt?

Vingers wijzen, crisis krijsen
“Dit kabinet moet leveren op asiel!”. Zo klonk Wilders afgelopen week. Het kabinet, dat gesteund wordt door hemzelf en een PVV minister voor asiel heeft, doet niet genoeg. Ook de zorg, die valt onder PVV’er Fleur Agema’s portefeuille, moet beter. Hoewel de hypocrisie van de PVV iets lachwekkends heeft, is de realiteit voor de gewone persoon die een fatsoenlijk leven wil leiden triest. Het studeren wordt duurder terwijl het minder loont, het vinden van een kamer (laat staan een huis) blijft bijna onmogelijk en onze kosten voor de boodschappen stijgen nog ondanks de recordwinsten van bedrijven. Naar al deze problemen wees Wilders, en zijn ultieme oplossing, namelijk het aanpakken van migratie, zou het “eigen volk” redden. Toch lijkt daar geen vooruitgang in te zitten. Dus, als arbeiders, ouderen, jongeren en minderheden er bij dit kabinet niet op vooruitgaan, wie dan wel?

Identiteit is woke, behalve als je Wilders heet
Het is precies in zijn kabinet dat Wilders zijn ware identiteit heeft omarmt. Hij heeft vrede kunnen maken met wie hij is, waar hij van houdt. Wilders kwam bij het toetreden van zijn kabinet uit de (ijs)kast: hij is gewoon een vet racistische VVD’er. Al die jaren van snoeiharde oppositie voeren en strijden voor de “gewone Nederlander” waren niet een reflectie van wie hij in zijn hart wilde zijn. De aandeelhouder rijk maken, CEO’s onbelast houden, bedrijven de lonen laag laten houden en onze natuur laten verwoesten. Dát is echt waar Wilders van houdt, en hij is weer teruggekomen bij oude bondgenoten die deze kant van hem met plezier omarmen.

De VVD, die de afgelopen 13 jaar onafgebroken aan de macht was, is het met Wilders eens. De migranten, de minderheden en de cultuurmarxisten van GroenLinks-PvdA zijn schuldig aan de toestand van Nederland. Dankzij de VVD kunnen bedrijven makkelijk huizen opkopen en mag de huur hoog blijven. Maar nee! Het zijn die woke studenten die steeds maar klagen dat ze geen woning kunnen vinden. De natuur in Nederland is niet in vernieling dankzij het VVD beleid van “het enige groen dat ertoe doet is dat van biljetten”. Nee! Het zijn wederom weer die radicale zuur linkse mensen. Zij komen met afschuwelijke ideeën zoals groene en toekomstbestendige woningbouw! Verschrikkingen zoals groene energie die goedkoop is om te wekken! Het werk in de horeca, als vakkenvuller of als docent meer laten lonen? Nou zeg, doe normaal! Hoe zit het met die arme rijken die nu nog maar 17 cruiseschepen kunnen hebben? De zielige verhuurder die nog maar 700 studenten kan afpersen in plaats van het hele campus? Het moet maar niet gekker worden. Maar gelukkig heeft Wilders zijn VVD bloed weer gevonden. Zodoende slaakt de VVD een zucht van rust en vrede: “Zijn we toch nog de grootste geworden, 61 zetels is zo fout nog niet.”

Hoe genees je politieke hondsdolheid?
Sociaaldemocraten strijden al ruim een eeuw voor een solidaire gemeenschap. Sinds de Tweede Wereldoorlog, toen Europa verwoest werd door haat, zijn wij het met elkaar eens dat een eerlijke, solidaire en humane samenleving bereikt kan worden wanneer politici mensen zien staan. Wanneer de politiek niet voor zich uit staart, maar achterom kijkt om te zien of ook de zwaksten in de samenleving eerlijke kansen en een menselijk bestaan krijgen. Wij moeten ook bij zulke politiek blijven. Wij mogen ons niet af laten leiden door wijzende vingers van dit extreemrechtse kabinet. In plaats daarvan moeten we onvoorwaardelijk de hand blijven reiken aan iedereen die het nodig heeft om een menselijk bestaan te kunnen hebben. “Als dit kabinet niet levert op asiel, heeft het kabinet geen zin” zei Wilders deze week nog, wanhopig om zijn steeds meer teleurgestelde achterban tevreden te houden. Zolang zijn kabinet ons hard genoeg af probeert te leiden met haat, kan hij zijn neoliberale beleid voortzetten. Laat je nooit wijsmaken dat jij pas bestaansrecht hebt wanneer de ander dat niet heeft.
Maar hé, misschien heeft Wilders wel een punt. Als hij Nederland genoeg de afgrond in gooit, wil er tenminste niemand nog hiernaartoe emigreren.

Achilles Koliakis is student geschiedenis

categorieën: Bericht