“Wat ik zelf heel erg merk is dat er voor jongeren, en zeker voor jonge vrouwen, toch wel een drempel is voor actief meedoen in de politiek. Ik denk dat het heel erg belangrijk is om te laten zien dat je, ook als je studeert of net aan je werkende leven begint, je tegelijkertijd actief kan zijn in de politiek. Zeker bij ons in Katwijk is het belangrijk dat er geluisterd wordt naar de stem die de jongeren hebben. Bijvoorbeeld, waar wij hier in Katwijk veel mee bezig zijn, is dat we de armoedegelden die beschikbaar zijn gesteld vanuit het Rijk goed gaan inzetten voor kinderen en jongeren in armoede. Dat moet echt naar het kind zelf, en niet in de bureaucratie verzanden. Waarom ik me verkiesbaar heb gesteld, is dat anderen zien dat je mee kan doen en iets kan betekenen. Voor velen is het misschien een ver-van-hun-bed-show. Vorige week zijn wij op mijn oude middelbare school hier geweest om met jongeren in gesprek te gaan. Dat vond ik erg interessant. Zo ging het bijvoorbeeld over onderwerpen waar sommigen zelf niet heel snel stil zouden blijven staan, maar jongeren wel. Wij willen ons als PvdA Katwijk inzetten voor gelijke kansen in de gemeente. Het is tijd voor wat progressiever beleid. Iedereen moet zeker zijn van de zorg. Wij gaan aan de slag om armoede te bestrijden. En ik vind duurzaamheid erg belangrijk. Daar ga ik voor, na 21 maart.”

Het CDJA Limburg vindt, bij monde van de flamboyante voorzitter Stijn Kropman, dat alle raadsleden dom zijn. Ze schijten nog net niet hun eigen broek onder, maar méér dan vier woorden typen: de meeste raadsleden zijn het dan al kwijt. Niemand ligt er ’s nachts wakker van dat haar/zijn raadslid niet verder komt dan boom, roos, vis en vuur. Behalve Stijn natuurlijk, die graag bij voorbaat een grote groep Nederlanders uitsluit voor het nemen van zitting in een vertegenwoordigend lichaam. Artikel 4 van de Grondwet, en of hier een taaltoets aan vastgekoppeld kan worden. Volgens Stijn hebben burgers behoefte aan politici die de taal kunnen spreken. Volgens de rest van Nederland laten we onze behoefte vooral zien door te stemmen op de politici die we willen, ook al spreken die Swahili. De keuze op 21 maart was nog nooit zo duidelijk: kies je gewoon op wie jouw idealen het beste verwoordt, of kies je voor Stijn en de taalpolitie.

“Ik denk dat er te weinig vrouwen in de gemeenteraad zitten, maar zeker ook te weinig jonge vrouwen. Het is belangrijk dat we meer vrouwelijke rolmodellen hebben en het is goed voor de representativiteit van de gemeenteraad. Daarnaast zie je dat veel politieke partijen de gemeenteraad gebruiken als kweekvijver, dus het is ook een manier om op het netvlies van de partij te komen. Op die manier heeft je inzet op lokaal niveau ook effect op de landelijke politiek. Toen ik ooit begon bij de Partij van de Arbeid heb ik me vooral bezig gehouden met de campagne en de vereniging, maar op een gegeven moment wou ik verder iets voor mensen betekenen. Ik kwam namelijk in al die jaren veel mensen tegen in Den Haag, en daarvoor wil ik nu mijn handen uit de mouwen steken. Ik ben een idealist, en wil graag de ongelijkheid in de stad tegen gaan. Ik wil met name graag aan de slag met ongelijkheid in het onderwijs; misschien is de gemeente niet in hoofdzaak verantwoordelijk, maar we moeten er wel wat aan doen. Ook wil ik dat iedereen zich thuis voelt in Den Haag, dat vind ik belangrijk. Ik hoop daarom dat ik na 21 maart het verschil kan maken voor alle inwoners van Den Haag. Voor de volle 100 procent voor Den Haag; ik heb er super zin in om dat te doen.”

“Jongeren zie je eigenlijk amper jongeren in de raad hier in Nijmegen; nog niet een op de tien gemeenteraadsleden hier is jonger dan dertig. En dan al helemaal weinig jonge vrouwen. Politiek gaat volgens mij over de toekomst, dus dan heb je wel wat jonge mensen nodig die in de volksvertegenwoordiging plaatsnemen. De gemeenteraad moet gewoon een goede afspiegeling zijn, zeker van deze studentenstad. Als je afgewogen keuzes wilt maken moet iedereen in de stad mee kunnen praten. Ik heb me kandidaat gesteld omdat ik erin geloof dat de Partij van de Arbeid hier de standpunten voor jongeren het beste kan verdedigen. Ik denk dat er niets mooiers is dan iets voor je stad kunnen betekenen. Als mensen op 21 maart op mij stemmen dan krijgen ze een gemeenteraadslid die zich betrokken blijft inzetten voor Nijmegen, zich gaat inzetten voor méér starterswoningen en sociale huurwoningen, en een gemeenteraadslid die zich wilt inzetten voor betere schuldhulpverlening en bestrijding van kinderarmoede. Lokaal zijn wij hier als PvdA druk mee bezig, daar willen we gewoon flink in investeren. Zo maken wij Nijmegen met z’n allen nóg socialer.”

“Ik vind het belangrijk dat de gemeenteraad probeert een afspiegeling van de samenleving te zijn, ook in Katwijk. Ze moeten zoveel mogelijk verschillende groepen in de samenleving vertegenwoordigen. Dat kan op verschillende manieren, maar denk dat jongeren zich sneller door andere jongeren gerepresenteerd voelen. Ook in Katwijk, een dorp dat in beweging is. Verschillende groepen zijn bezig met het nadenken over de plek die ons dorp heeft binnen de Randstad. Het is belangrijk dat jongeren daar een stem in hebben omdat die door moeten met het dorp. Zelf ben ik eigenlijk altijd wel in politiek geïnteresseerd geweest. Ik woon hier nog niet zo heel lang, maar vind het een goede manier om te laten zien dat ik me voor dit dorp inzet en voor deze partij inzet. Het gaat er niet om dat mensen op mij stemmen, maar op de idealen die we samen hebben. Ik vind duurzaamheid een heel belangrijk punt, en dat geluid moet sterker naar voren gebracht worden. In Katwijk zijn wij de enige linkse partij die aan de verkiezingen meedoet. Daarom is het extra belangrijk dat we als partij keihard opkomen voor armoedebestrijding en woonbeleid. Wij hebben echt een hele sterke groep kandidaten bij de PvdA Katwijk. Zelf sta ik op nummer 13, maar ik vind mijn plek niet zo belangrijk zolang ik ervan overtuigd ben dat de mensen boven mij net zo hard voor mijn idealen zullen vechten. Daarom ben ik campagneleider van onze partij hier in Katwijk. Ik ben ontzettend trots op de lijst die we hebben en ben er ten volste van overtuigd dat wij samen die idealen gaan tonen in de komende periode.”

“Er zitten hier in Apeldoorn een aantal jonge mensen in de raad, maar dat is eigenlijk vrij weinig. Ik heb het nooit zo echt geteld. Ik vind het wel belangrijk dat er jonge mensen in de raad zitten of achter de scherm actief zijn. Ik denk dat het voor jongeren misschien makkelijker is om op andere jongeren zoals ik te stemmen. We hebben gewoon samen meer met mensen van onze leeftijd. Onze partij heeft altijd oog voor mensen die iets minder hebben in de stad, zeker in Apeldoorn. Zo hebben we voor jongeren een aantal kantoorpanden omgebouwd tot woningen, zodat ze hier ook een plek hebben. Ook vrouwen moeten goed vertegenwoordigd worden; onze lijsttrekker hier in Apeldoorn is bijvoorbeeld een vrouw. Graag zou ik het zien dat het half-om-half was. Want vrouwen hebben gewoon een ander oogpunt, misschien een andere blik op het leven. Diversiteit is altijd beter dan een gemeenteraad met alleen maar blanke mannen van middelbare leeftijd; dan krijg je een andere discussie. Ik hoef niet per se de gemeenteraad in, maar ik wil graag gewoon politiek actief worden. Dat is de eerste stap: dat je jezelf ergens voor aanmeldt. Ik ben nu midden in het afstuderen, straks moet ik op zoek naar een baan. Voor heel veel mensen is dat nog steeds erg moeilijk, ook al trekt de economie aan. Daar moeten we wat aan doen. In Apeldoorn zorgt de gemeente dat bedrijven waarmee het samenwerkt stageplekken aanbieden voor de jongeren hier in de regio. Dat vind ik belangrijk.”

“Ik ben zelf ooit als jongerenambassadeur begonnen in Zoetermeer, toen merkte ik dat het best wel moeilijk is als je jong bent en nog niet stemgericht bent, dat het moeilijk is toch je geluid te laten horen en dat er naar je geluisterd wordt. Een paar jaar later dacht ik, ik wil hier meer mee, ook vanwege mijn eigen fysieke beperking. Toen merkte ik dat het ook binnen de partij moeilijk is om je stem te laten horen en aan de man te brengen. Je hebt een beetje de gevestigde orde, daar wordt het snelst naar geluisterd. Als nieuweling kom je binnen en heb je ook wat te zeggen, maar of er dan naar wordt geluisterd. In 2014 deed ik ook mee met de verkiezingen, toen ben ik op plek 13 op de lijst van de Partij van de Arbeid hier in Zoetermeer. Daarna kon ik commissielid worden en door hard werken ben ik nu op plek 4 beland. In onze stad hebben we wel een paar jonkies, maar nu hebben we een nieuwe generatie nodig. Waarom ze op mij moeten stemmen? Ik denk dat jongeren een hele andere wereldvisie hebben dan ouderen. De wereld verandert, en jongeren groeien daar mee op. Ik werk voor die stem voor jongeren en voor een inclusieve samenleving, ook vanwege mijn beperking. Iedereen moet een kans krijgen om mee te kunnen doen. Ik wil dat mensen bijvoorbeeld zelf kunnen bepalen welke zorg ze nodig hebben. Daarnaast maak ik onze partij hier lokaal net iets groener dan misschien een aantal andere kandidaten. Dat is wie ik ben. Daar ga ik voor. Daarom hoop ik op 21 maart de gemeenteraad van Zoetermeer in te gaan.”

“In 1919 kregen alle vrouwen in Nederland stemrecht. Voor dat recht om te stemmen is lang en hard gevochten en ik wil er voor zorgen dat mijn recht om mijn stem uit te oefenen niet verloren gaat. Ik wil dat vrouwen gehoord worden, luid en duidelijk. Ik wil dat vrouwen hetzelfde betaald krijgen voor hetzelfde werk als mannen. Ik wil dat vrouwen niet gediscrimineerd worden door hun werkgever vanwege zwangerschap. Ik wil dat alle vrouwen kansen krijgen om te bereiken wat ze willen. Daarom wil ik graag meer vrouwen in de politiek, zodat meisjes in de toekomst niet alleen een stem hebben, maar ook gehoord worden. Ook in Echt-Susteren. In de moderne samenleving wordt enorm veel flexibiliteit gevraagd. De technologie veranderd razendsnel, er moeten steeds nieuwere en snellere oplossingen komen voor problemen en de snelle informatieverwerking via Social Media vormt een belangrijk onderdeel van de maatschappij. Jongeren kunnen deze veranderingen goed bijbenen. Ze zijn flexibel, creatief en betrokken. Van deze capaciteiten moet de politiek gebruik maken. Jongeren vormen immers een belangrijk onderdeel van onze samenleving. Daarnaast moeten jongeren ook gehoord worden. Zij zijn straks diegenen die de samenleving draaiende moeten houden. Daarom wil ik graag meer jongeren in de politiek, zodat ook zij zich kunnen vertegenwoordigen in de besluitvorming over hun toekomst. Want jongeren zijn de toekomst. Ik wil mij inzetten voor een krachtige rechtvaardige gemeenschap, waar iedereen gelijke kansen krijgt om zichzelf te versterken en te ontwikkelen. Ik wil een geluid zijn voor vrouwen en jongeren, zodat ook zij gehoord worden. De komende jaren wil ik mij, samen met de PvdA en onze gemeente sterk maken voor een gezond en gelukkig Echt-Susteren. Samen staan we sterk!”

“Den Haag. Wát een stad, en wat ben ik blij dat ik hier vier jaar geleden ben komen wonen. Zoveel verschillende mensen, met zoveel verschillende dromen en zoveel verschillende achtergronden. Daarom ben ik er onwijs trots op dat ik hier kandidaat ben voor de gemeenteraad.

Heeft Den Haag meer jongeren nodig in de politiek? Sowieso. Hoewel ik met mijn 27 jaar een oudere Jonge Socialist ben en de ochtend na een avondje bier drinken me steeds zwaarder valt, vind ik dat jongeren een unieke stem met zich meebrengen. Dat we flink moeten investeren om klimaatverandering tegen te gaan, is binnen onze generatie vrijwel geen punt van discussie meer. We zijn opgegroeid met Al Gore’s An Inconvenient Truth, en we zijn de generatie die hier de komende jaren mee moet gaan dealen. De tijd van praten is voorbij, we willen actie! Waar wat mij betreft een opdracht ligt voor jonge sociaaldemocraten, is ervoor zorgen dat we de rekening voor verduurzaming eerlijk delen. Niet alleen zonnepanelen op daken van vermogende huizenbezitters, maar ook op huurwoningen. Niet alleen groen en bomen in wijken waar bewoners goed gebekt zijn en er zelf om vragen, maar ook in wijken waar dat niet zo is.

Dat geldt ook voor betaalbaar kunnen wonen. Ik ben deze dagen veel bij debatten van bewonersorganisaties, en dan zie ik toch vaak dat ze huiverig zijn voor de komst van studenten en starters naar hun buurt. Huiverig voor drukte, voor overlast, voor jongeren die minder binding hebben met de wijk. Zo ook in mijn buurt, het Zeeheldenkwartier, waar misschien een nieuw complex met appartementen komt. Dan denk ik: zie ze niet als tientallen potentiële druktemakers, maar als tientallen nieuwe vrijwilligers achter de bar bij het Zeeheldenfestival! Natuurlijk moet er een goede mix per wijk zijn, maar alleen samen houden we de stad gezellig, leefbaar en vooral: betaalbaar. Want als we niets doen, gaat Den Haag zo de woningmarkt achterna van Amsterdam en Londen; alleen voor de allerrijksten. Daarom moeten we de stad niet op slot gooien, maar juist flink investeren in nieuwe woningen. Ervoor zorgen dat huisjesmelkers en dubieuze investeerders die fors geld verdienen door de woningnood geen kans krijgen.

Den Haag wordt steeds meer een studentenstad. Dat vraagt niet alleen om goede huisvesting, maar natuurlijk ook een dosis gezelligheid. Voor goede feesten, festivals en concerten gaan veel jongeren toch nog vaak naar Amsterdam en Rotterdam. Er worden ontzettend gave dingen georganiseerd in de stad – mijn favorieten zijn Sniester, Crossing Border en grote concerten in het Paard -, maar er mag nog wel een tandje bij. De stad mist een middelgroot poppodium, zoals de Vera in Groningen of de Ekko in Utrecht. Dat is niet alleen jammer voor fervente concertgangers zoals ik, maar vooral ook voor bands die na een klein podium in de kroeg klaar zijn voor de volgende stap. De gemeente kan een rol spelen door geschikte locaties in kaart te brengen, en door ondernemers die zoiets willen opzetten te helpen. En, last but not least: het wordt tijd voor meer concerten op het Malieveld! Alvast op mijn verlanglijstje: Radiohead en Bob Dylan.

Dát is mijn inzet voor 21 maart een daarna: een socialer, duurzamer en gezelliger Den Haag. Voor iedereen.”

“Terwijl er ongeveer net zo veel vrouwen als mannen in Nederland leven, bekleden zowel in het bedrijfsleven als de politiek veel minder vrouwen een topfunctie. Eind 2017 bleek zelfs maar 30% van de raadsleden vrouw te zijn. In mijn eigen gemeente Roerdalen, is dit zelfs nog minder. Naast het gebrek aan vrouwen in de politiek, vind ik dat de jongeren in ons land onder vertegenwoordigd worden. Dit, terwijl we van de politiek verwachten dat dit een afspiegeling van de samenleving is. Als we denken aan iemand die een politieke carrière ambieert denken veel mensen nog steeds vaak aan een man. Vrouwen zouden best iets ambitieuzer mogen zijn, want zij zouden veel kunnen bereiken door middel van politiek. De raadszaal zou wel eens gesierd mogen worden met wat meer empathie en betere compromissen, iets wat met meer vrouwen beter gerealiseerd kan worden. Ook jongeren kunnen een frisse, politieke wind door de raadszaal laten waaien. Samen maken wij het verschil. Ik vind het positief dat binnen onze partij aangemoedigd wordt dat vrouwen en jongeren meer betrokken en politiek actief zijn. Als jongeren en vrouwen beter vertegenwoordigd worden in de (lokale) politiek, denk ik dat zij zich echt betrokken en gehoord zullen voelen. Ik heb nu, naast veel andere jonge vrouwen binnen de PvdA, de stap gezet om mij kandidaat te stellen voor de gemeenteraad van Roerdalen. Hopelijk kunnen wij op deze manier de politiek stukje bij beetje een betere afspiegeling van de samenleving laten worden.”