Afgelopen maand organiseerde ik mee aan Holland Against Hate en demonstreerden we met 3000 personen tegen de Muslim Ban van Donald Trump. Opeens was ons verzet dat begon met een Facebook event de opening van het gewone NOS journaal, RTL Nieuws en (mijn persoonlijke favoriet) het Jeugdjournaal. Hoe overweldigend dat ook was, het succes van deze demonstratie zat hem niet in de media-aandacht, maar in het massale verzet van de stille meerderheid tegen het populisme. Onze generatie wordt vaak een vorm van like-activisme verweten; wij zouden enkel vanachter een computerscherm een paar seconde willen nemen om de wereld te verbeteren. Toch zag je dat oprechte woede, zorg en onvrede, gecombineerd met het geloof dat het wél kan, dat we samen sterker zijn dan alleen, dat we niet lijdzaam zullen toekijken terwijl anderen de samenleving verdelen, zorgt dat wij opstaan. De geschiedenis wordt nu geschreven. Op iedere school waar wij lesgeven vragen wij de leerlingen: “Waar word jij boos van?” De antwoorden zijn heel uiteenlopend: van de gebrek aan nachtbussen tot het deurbeleid van discotheken waar je huidskleur bepaalt of je naar binnen mag. In alle antwoorden komt een ding terug een intense gedrevenheid om de wereld anders te zien. Wij leren deze jongeren steeds dat je niet lijdzaam hoeft te wachten tot de wereld anders wordt, maar gewoon zelf kunt beginnen. Door medestanders te zoeken in de politiek, bij maatschappelijke organisaties of gewoon bij je directe omgeving, door in opstand te komen, door niet op te geven. Toen wij op het Malieveld gingen staan kregen we steeds de vraag “Denk je nu echt dat Trump hiernaar luistert?”, maar een ding weet ik zeker zolang je zwijgt word je sowieso niet gehoord. Dus maak geluid, laat je horen, spreek je uit, want wij kunnen de wereld veranderen, soms is het gewoon een kwestie van beginnen.

Voor je ligt de nieuwste editie van de Lava, het verenigingsblad van de Jonge Socialisten. Die introductie is misschien wel even nodig, want er is aardig wat veranderd sinds de vorige verschenen editie. Nieuwe drukker, op nieuw papier, in nieuw verspreidingsmateriaal, met nieuwe rubrieken en artikelen. Als je goed kijkt zie je dat er op de lay-out na toch niet heel veel veranderd lijkt. Elke Lava heeft nog steeds een thema. Ook is de rubriek ‘Het Nieuwste Lid’ behouden. Er is altijd ruimte voor een column van de voorzitter; voorheen heette deze rubriek ‘Uit de bestuurskamer’. Wel nieuw is een terugkerende rubriek over een ‘(Oud)-JS’er in beeld’. Dat is ook precies wat je krijgt in die rubriek; een (voormalig) lid van de Jonge Socialisten die zich nog steeds inzet voor haar of zijn idealen in het werk wat deze (oud)-JS’er doet. Ook nieuw is dat we nu werken met een vast redactieteam. Samen met hen bereid ik de Lava voor, waarbij we het thema vaststellen, brainstormen over artikelen binnen het thema en elkaar én de Lava zo scherp houden. Niet alles in de Lava is echter geschreven door het redactieteam en niet iedereen in het team schrijft; er is meer dan genoeg ruimte voor als ook jij wilt bijdragen aan de Lava! Omdat heel wat dingen nieuw zijn, zijn er helaas ook een paar dingen waarvan we afscheid nemen. In het bijzonder doen we dat van Merijn Vorst, die als grafisch ontwerper jarenlang de Lava heeft vormgegeven waarvoor we erg dankbaar zijn. Maar ook natuurlijk van Casper Gelderblom, mijn voorganger op deze post. Ik wens hen het allerbeste en ik wens jullie als lezer heel veel plezier met de nieuwe Lava.