‘Een pleidooi om met elkaar te praten’
Gepubliceerd op 01/08/2020
Geschreven door Tarik Silic
Het komt tegenwoordig steeds vaker voor dat er ophef ontstaat wanneer gastdocenten worden aangekondigd door scholen. Daar gaan we dan een aantal dagen boos om zijn met elkaar, waardoor de desbetreffende persoon zich genoodzaakt voelt om niet meer te komen. Dit ritueel zien we steeds vaker terug anno 2020, ondanks dat onderwijsinstellingen betogen voor discussie te zijn. Ik stel daarom graag voor om politieke discussies gewoon met elkaar te voeren in plaats van zonder elkaar.
Ik zal meteen bekennen dat ik zeker niet altijd achter dit standpunt heb gestaan. Vaak heb ik mezelf afgevraagd waarom wéér Thierry Baudet wordt uitgenodigd voor een avondje over een van zijn favoriete stokpaardjes. Toch ben ik tot inkeer gekomen, want ik bedacht me dat ik diezelfde vraag niet stel bij pakweg Sylvana Simons – die ook bij ons op het JS Congres aanwezig was. Wij sociaaldemocraten hebben ideologisch meer raakvlakken met Simons, maar uiteindelijk heeft niet iedereen dezelfde standpunten als de JS of Simons.
Sterker nog, veel mensen stemmen nog steeds rechts. Het is daarom aan ons, scholieren en studenten, om in debat te gaan met controversiële figuren die het publieke debat domineren, zodat onze standpunten ook naar voren kunnen komen. Juist op die manier kunnen we bouwen aan onze idealen. Het voorkomen van optredens van personen die bepaalde standpunten hebben zal er ook toe leiden dat mensen in je directe omgeving zich niet durven uit te spreken over bepaalde onderwerpen, terwijl wij juist met elkaar over verschillende dingen moeten kunnen praten. Nou raad ik niet aan om gelijk de confrontatie op te zoeken, maar het gaat er wel om dat nagenoeg iedereen zich kan mengen in het publieke debat.
De term politieke correctheid komt dan al snel om te hoek kijken. Het is een term die tegenwoordig een erg vies smaakje heeft gekregen. Het is politiek correct geworden om te zeggen dat iets niet politiek correct is. Wat is tegenwoordig dan nog politiek correct? Wij, progressieven, willen dat iedereen mee kan doen en daar hebben we veel vooruitgang in geboekt. Naast kernbegrippen als solidariteit en gelijkheid, die onlosmakelijk verbonden zijn aan sociaaldemocratie, hebben we ook bewustwording van de noodzaak van diversiteit aan het licht gebracht. Conservatieve ingestelde personen vinden dat wij dan aan ‘politieke correctheid’ doen door juist onze standpunten naar voren te brengen. Dat is kwalijk, vooral omdat er op die manier een oneerlijk gesprek ontstaat.
Ik snap dat mensen het dan beu worden om in discussie te gaan, maar we moeten er boven staan. Verandering wordt bereikt door het te herhalen waar we voor staan, niet door onze politieke tegenstanders de mond proberen te snoeren. Veel mensen van ons zullen vast naar politieke avondjes gaan, mijn boodschap is daarom ook om gewoon te luisteren naar alle partijen om vervolgens zelf je standpunt in te brengen. Overigens betekent dat niet dat extreme ideeën genormaliseerd moeten worden, maar we moeten anders omgaan met standpunten die misschien door twintig procent (ongeveer aantal stemmen op Forum voor Democratie en de PVV) van de Nederlandse stemmers wordt vertegenwoordigd.
Terwijl ik aan het schrijven ben, is de coronacrisis nog lang niet voorbij. Zoals het er nu naar uitziet ga ik ook volgend academisch jaar niet veel op de universiteit komen en ik ben zeker niet de enige voor wie dat geldt. Veel directe (politieke) confrontaties zullen we gaan missen, maar dat brengt gelukkig veel tijd om te reflecteren op wat wij willen en hoe we dat overbrengen. Misschien tijd om met elkaar te praten.
Auteur Tarik Silic is redacteur van de LAVA en lid van de JS.
