Martijn Kooiman

De Europese Commissie is van plan 800 miljard euro uit te geven aan ReArm Europe, een plan om Europa te herbewapenen en defensie-uitgaven sterk op te schroeven. Ursula von der Leyden verdedigt dit vooral door de Russische dreiging te benadrukken, maar zoals de SP in recente debatten over dit onderwerp benadrukte, hebben Europese NAVO-landen samen al meer dan 405 miljard euro uitgegeven aan defensie. Dit is drie hoger dan Rusland’s defensiebudget. Als Rusland ons nu zou aanvallen, is er een grote kans dat het deze oorlog verliest. Als wij vrede willen bereiken, is juist contraproductief om dit te proberen door de EU om te vormen tot een nieuwe militaire grootmacht. 

Lees verder; klik hier…

Dit is een ingezonden stuk. Lava wil de dialoog ondersteunen over het aankomende fusiereferendum. Dit artikel is niet per definitie ook het standpunt van Lava.

Sibren van Hoeven

Een fusie tussen GroenLinks en de PvdA leidt tot een partij die de traditionele achterban van de PvdA vervreemdt en meer op GroenLinks dan op de PvdA lijkt. Dit argument wordt vaak gegeven door tegenstanders van de fusie. Ook Tim Schoolenberg betoogde dit onlangs in een opiniestuk in Lava. Dit argument wil ik van repliek dienen, door te proberen de vraag te beantwoorden wat sociaaldemocratie wél is.

Lees verder; klik hier…

Dit is een ingezonden stuk. Lava wil de dialoog ondersteunen over het aankomende fusiereferendum. Dit artikel is niet per definitie ook het standpunt van Lava.

Tim Schoolenberg

De samenwerking van GroenLinks en PvdA in de vorm van een gezamenlijke lijst en fractie, heeft partijleider Frans Timmermans voor een electoraal onmogelijke taak gesteld. Hem wordt gevraagd zowel het klimaatverhaal van GroenLinks als het bestaanszekerheidsverhaal van de Partij van de Arbeid te vertellen. Regel één van de electorale politiek is dat je het de kiezer vooral niet te moeilijk moet maken. Men voelt wellicht wel wat voor het sociaal-economische programma van GL-PvdA (dit hoorde je vaak over de programmapunten van de Democratische partij in de VS, maar toch is Trump en niet Harris verkozen), maar er heerst vooralsnog alom onduidelijkheid over waar de partij precies voor staat. 

Lees verder; klik hier…

Boyd Angenent

Met de terugkeer van Donald Trump in het Witte Huis op 20 januari eindigde het presidentschap van Joe Biden als een voetnoot tussen twee Republikeinse regeerperiodes. Als we terugkijken naar de vier jaar van president Biden, valt op in hoeverre zijn presidentschap lijkt op die van zijn – recent overleden – voorganger: president Jimmy Carter. Zowel Carter als Biden wonnen hun verkiezingsstrijd in de nasleep van grote politieke onrust in de Verenigde Staten – Watergate en de eerste termijn van Trump – en beloofden een return to normality. Beide lieten het land echter nog dieper verdeeld en onrustiger achter dan ze het aantroffen. Met zowel in 1980 als in 2024 hetzelfde resultaat: de Republikeinen terug aan de macht, zelfverzekerder dan ooit. 

Lees verder; klik hier…

Lucas de Jong

“We willen Jeff Bezos bedanken voor zijn ruimtereis, want toen hij daar was, schreven wij mensen in voor de vakbond.’’ Dat is hoe Chris Smalls, de oprichter van de eerste vakbond voor Amazon-medewerkers, antwoordde op het nieuws dat de CEO van Amazon begonnen was met het commercialiseren van ruimtevluchten door ze zelf aan te bieden. Al jaren worden de medewerkers van Amazon uitgebuit voor hun arbeid, terwijl de oprichter van het bedrijf één van de rijkste mensen ter wereld is geworden: elk uur wordt Bezos een paar miljoen rijker, terwijl zijn medewerkers zwoegen voor een hongerloon en de vorming van vakbonden door Amazon wordt gedwarsboomd. Voor het eerst in decennia zien we weer de opkomst van een vakbondsbeweging in de VS. Overal schieten vakbonden op, bij de vele vestigingen van grote bedrijven, als rozen uit de grond.

Lees verder; klik hier…

Tristan Staupe

Ik ga een verhaal vertellen. Het is een waargebeurd verhaal. Weinig mensen kennen het en nog minder schatten het op waarde. Dat kom omdat het geen geruststellend verhaal is. Toch ga ik het vertellen, want het is belangrijk.

Op de mistige ochtend van 7 mei 1964 landde in de Amerikaanse stad Ohio een vliegtuig. Dit was ook tachtig jaar geleden al niet noemenswaardig. Toch was het belangrijk. Want in dat vliegtuig zat de machtigste man van de wereld, de Amerikaanse president Lyndon B. Johnson. Hij hield die dag een lezing op de universiteit van Ohio. En Johnson had wat te vertellen.

Lees verder; klik hier…

Raisa Schlepers

Lees verder; klik hier…

Achilles Koliakis

Het is alweer meer dan een jaar geleden sinds de overwinning van extreemrechts. Met beloftes van een sterkere welvaartsstaat, meer woningbouw en een veiliger Nederland won de PVV de verkiezingen. Hun oplossing voor deze complexe en systematische problemen? De zondebok van deze eeuw: de migrant. De aandacht van de politiek, de media en het volk is scherp gericht op iedereen die geen witte huid heeft en niet in het reactionaire culturele denkbeeld van de PVV past. Samen met een onervaren boerenpartij, een rommelige en twijfelachtige “last minute” NSC en de VVD wil Wilders het tij keren in Nederland. Een jaar later rolt alles alleen nog maar sneller de afgrond in. Wat speelt hier nu echt?

Lees verder; klik hier…

Tristan Staupe

Ruwweg een derde van de kiezers in Nederland is conservatief links. Dat is een rijkgevulde vijver waarin weinig partijen vissen. De PVV, een racistisch rechtse partij, profileert zich daarom als economisch links op bepaalde punten, zoals de zorg. Naar mijn ervaring beginnen PVV-stemmers hier graag over: Geert is economisch helemaal niet rechts! De goede verstaander heeft aan zo een spontane ontkenning natuurlijk genoeg. En zij die de illusie nog koesterden, zien deze heden ten dage onder hun eigen ogen verzanden in het meel in Fleur Agema’s ministeriële mond. Althans, dat is de hoop. Hetzelfde overkwam immers het kortgeleden nog aanlokkelijke aas van goed bestuur waarmee Pieter Omtzigt naar stemmen hengelde; dat is onderhand ver over de datum.

Lees verder; klik hier…

Lucas de Jong

Eind vorige maand gingen de Ieren naar de stembus voor hun nationale parlement. Na een spannende race, kwam de centrum-conservatieve Fianna Fáil met ruim 48 zetels als winnaar uit de stembus. Deze werd gevolgd door het links-nationalistische Sinn Féin met 39 en de liberaal-christendemocratische Fine Gael met 38. Welke politieke kleur de nieuwe regering van Ierland krijgt, lijkt al grotendeels bekend. Er is echter nog wel een kans dat het aankomende kabinet een rood tintje krijgt.

Lees verder; klik hier…